Tytułem wstępu

Na wstępie chciałam zaznaczyć, iż blog mój w żaden sposób nie aspiruje do miana jakiegoś poważniejszego przedsięwzięcia naukowego i ma głównie charakter hobbystyczny i w pełni amatorski. Intencją moją było, jest i będzie, zachęcenie czytelnika do odwiedzenia tych cudownych miejsc w Polsce oraz do zapoznania się z ich historią, klimatem. Poszczególne teksty (głównie w opisach miejscowości) pochodzą nieraz z trzech-czterech źródeł (całkowicie ze sobą przemieszanych), tak więc zdecydowałam się (przed wszystkim ze względu na czytelność i specyfikę przekazu www) nie podawać dziesiątków przypisów do każdego liczącego parę słów fragmentu. Informacje zamieszczone w w moim blogu dotyczące zamków pochodzą głównie z "Leksykonu zamków w Polsce" [ autorzy: Salm Jan, Kołodziejski Stanisław, Kajzer Leszek] oraz stron internetowych poświęconych temu zagadnieniu. Zaś wiadomości dotyczące samych miejscowości znajduję głównie w Wikipedii, na stronach tych gmin i miejscowości, bądź też ze stron prywatnych poświęconych danym miejscowościom czy obiektom. Jeżeli jednak, ktoś poczuje się urażony gdy wykorzystam jego wiadomości, proszę o kontakt. Napiszę sprostowanie lub usunę takowe wiadomości z mojego bloga.

Będę ogromnie wdzięczna za wszelkie uwagi, zarówno dot. ew. błędów rzeczowych, ortograficznych, faktograficznych i innych. Propozycje, pomysły, sugestie dot. układu treści, nowych tematów, i inne uwagi proszę przesyłać na adres: jagusinka@gmail.com
Tuż pod tym tekstem jest księga gości - możesz napisać co myślisz o moim blogu :)

PRZEPROWADZKA

Po dość długiej nieobecności postanowiłam wrócić do prowadzenia bloga o moich podróżach.

Jeśli macie ochotę mi towarzyszyć zapraszam na nową witrynę tutaj:


czytajcie, komentujcie, krytykujcie, subskrybujcie i wpisujcie się do księgi gości. Serdecznie zapraszam :)

KSIĘGA GOŚCI

KSIĘGA GOŚCI - pisz szczerze, każda opinia jest dla mnie ważna :)

Możesz tutaj napisać co myślisz o moim blogu :)

Obserwatorzy

czwartek, 22 lipca 2010

Samoklęski

Samoklęski – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie lubartowskim, w gminie Kamionka. Do 1954 roku istniała gmina Samoklęski. W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie lubelskim.

Samoklęski na mapie google


Współrzędne obiektu
N 51,443335
E 22,423589


W końcu XVIII w. nadworny architekt książąt Czartoryskich – Chrystian Piotr Aigner zaprojektował klasycystyczny dwór – parterowy z wysokim czterokolumnowym portykiem. W początku XIX wieku księżna Izabella z Flemingów Czartoryska urządziła krajobrazowy park.
Późniejszy właściciel Samoklęsk – znany pisarz Józef Weyssenhoff rozbudował w 1883 roku dwór, dodając boczne piętrowe ryzality, zwieńczone pośrodku trójkątnymi frontonikami. Przekształcił też park, w którym do dziś zachował się piękny starodrzew, w tym pomnikowe okazy buka zwyczajnego, jesionu zwyczajnego i dębu szypułkowego.
Drogę z Samoklęsk do Kozłówki wyznacza stara aleja lipowa, a w kierunku położonych na wschodzie Lasów Kozłowieckich (objętych ochrona w ramach Kozłowieckiego Parku Krajobrazowego) prowadzi aleja lipowo-kasztanowa.
W chwili obecnej dwór pozostaje w rękach prywatnych i wstęp na jego teren jest wzbroniony. Z daleka widać, że trwają prace remontowe.
W zamyśle właściciela jest utworzenie we dworze centrum szkoleniowego oraz dobudowanie hotelu w stylu podobnym do dworu.
Wieś letniskowa na skraju Lasów Kozłowieckich z jednym z największych w regionie zespołów stawów rybackich o powierzchni 194 ha. 
Drogę z Samoklęsk do Kozłówki wyznacza stara aleja lipowa, a w kierunku położonych na wschodzie Lasów Kozłowieckich (objętych ochrona w ramach Kozłowieckiego Parku Krajobrazowego) prowadzi aleja lipowo-kasztanowa.
Z dawnego zespołu folwarcznego zachowało się jeszcze osiem różnych obiektów, z których najstarsza jest była oranżeria (przebudowana później na stajnię i oborę), datowana na 1800 rok, czyli czas zakładania parku przez księżnę Czartoryską.
Stawy, użytkowane przez Państwowe Gospodarstwo Rybackie (obecnie sprywatyzowane) są znane w regionie i kraju z wylęgarni narybku: szczupaka, karpia, karasia, suma, lina, jazia, złotej orfy, ale także ryb ozdobnych – karpia koi i złotej rybki. 
Turyści mogą podziwiać na powierzchni stawów duże skupiska kwitnących roślin wodnych: grzybienia białego, grzybienia północnego i grążela żółtego.
Wędkarze powinni jednak korzystać z innych łowisk w okolicach, z których najpopularniejsze znajdują się w Wólce Krasienińskiej i w Nowym Stawie (stawy Wzory). Nowy Staw, podobnie jak inne leśne osady – Dąbrówka, Kawka, Stary Tartak, to dziś coraz popularniejsze wsie letniskowe, w których wypoczywają lublinianie.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz