Przez Dubienkę prowadziła nas trasa wycieczki z Dorohuska do Horodła. Tak urzekła nas swoim pięknem i prostotą, że postanowiliśmy zatrzymać się w niej na chwilę.Najłatwiej zaparkować przy sklepie.
DUBIENKA, wieś gminna w południowo-wschodniej części województwa lubelskiego (powiat chełmski), w Obniżeniu Dubieńskim (Polesie Wołyńskie), nad Wełnianką (lewy dopływ Bugu), w pobliżu granicy Strzeleckiego Parku Krajobrazowego. 1,2 tys. mieszkańców (1998); liceum ogólnokształcące.
Dubienka zwana niegdyś Dębnem lub Dubnem była miastem królewskim i ma bogatą przeszłość historyczną. Miasto 1588–1945 na dawnym szlaku handlowym z Wielkopolski i Mazowsza przez Chełm do Kijowa, zw. Drogą Królewską; w XVI i XVII w. ośrodek handlu (spław drewna oraz zboża Bugiem) i szkutnictwa; port rzeczny. 
Korzystne położenie przy szlaku wodnym sprawiło, że w 1588 r. otrzymała ona przywilej lokacyjny od króla Zygmunta III Wazy. Miasto otrzymało szereg przywilejów, oraz w użytkowanie okoliczne łąki, lasy i wody. Szybko się rozwijało, słynęło z handlu i szkutnictwa. Pomimo, że było silnie obwarowane, w połowie XVIII wieku zrujnowały je wojny kozackie i dopiero pod koniec wieku nastąpił jego kolejny rozkwit. W tym też czasie utrwaliła się nowa nazwa - Dubienka. W mieście dwukrotnie bawił król Stanisław August Poniatowski.
W okolicy pole bitwy stoczonej 18 VII 1792 przez T. Kościuszkę (6000 żołnierzy), z przeważającymi siłami rosyjskimi (18 000 żołnierzy). Dzięki zdolnościom dowódczym Tadeusza Kościuszki i trafnemu wybraniu miejsca bitwy, Rosjanie nie zdołali zniszczyć armii polskiej nad Bugiem. Pole bitwy zostało upamiętnione w 1861 r. usypaniem kopca ziemnego na pd. skraju wsi Uchańka. W 1964 r. został on odnowiony i częściowo zrekonstruowany, obecnie ma wys. 10 m, a na szczycie trzy maszty.
Od 1795 w zaborze austriackim, od 1806 w Księstwie Warszawskim, od 1815 w Królestwie Polskim. W XIX wieku nastąpiło zahamowanie rozwoju miasta, co spowodowane było m.in. budową linii kolejowej, która ominęła Dubienkę.
W czasie wojny polsko-bolszewickiej pod Dubienka miał miejsce epizod, który mógł zaważyć na jej wyniku. 3 sierpnia 1920 r. w bitwie pod Dubienka poległ mjr Wacław Drojewski - dowódca Ochotniczego Wołyńskiego Pułku Piechoty im. Stefana Batorego.Wśród jego dokumentów przejętych przez oddział rozpoznawczy XII armii bolszewickiej był plan operacyjny ujawniający zamiar kontrofensywy znad Wieprza. Bolszewicy potraktowali ten dokument jako mistyfikację ze strony polskiej.
W czasie okupacji hitlerowskiej osada była silnym ośrodkiem ruchu oporu. W 1942 Niemcy utworzyli getto (ok. 3 tys. osób, większość zginęła w Sobiborze). 21 lipca 1944 r. wojska radzieckie po sforsowaniu Bugu zdobyły Dubienkę. Do 1951 r. w okolicy aktywnie działały oddziały UPA, WiN i NSZ.
Pomnik - czołg T-34 ustawiony na granitowym cokole na centralnym placu w Dubience upamiętnia przekroczenie Bugu w lipcu 1944r. przez główne siły I Armii Wojska Polskiego.
Z obiektów zabytkowych zachował się neobarokowy kościół i cerkiew. Neobarokowy kościół rzymskokatolicki Świętej Trójcy wzniesiono w 1865 r. (parafia erygowana po 1588 r.). Zachowało się starsze wyposażenie barokowe i rokokowe z XVIII w.
Cerkiew prawosławna Świętej Trójcy od 1946 r. do niedawna użytkowana jako magazyn, obecnie nieczynna, ostatnio remontowana. Wzniesiona w 1909 r. z czerwonej cegły na zróżnicowanym rzucie, zbliżonym do prostokąta z zakończonym oktagonalnie prezbiterium. Na elewacjach zewnętrznych medaliony z wizerunkami świętych prawosławnych.
No dobra ale gdzie ten zamek??
OdpowiedzUsuń