Opoczno

Obecnie w zamku mieści się siedziba muzeum regionalnego. Zamek usytuowany jest w centrum miasta.

Opoczno na mapie google

Współrzędne GPS:
N 51°22'31,47''
E 20°17'21,71''

Bezpośrednio pod zamkiem jest niewielki parking, z którego oczywiście skwapliwie skorzystaliśmy.

Lokacji miasta w obecnym miejscu dokonał Kazimierz Wielki prawdopodobnie przed połową XIV wieku. Nie ma pewności co do daty wzniesienia zamku, prawdopodobnie jednak jako element systemu fortyfikacji miejskich powstał równocześnie z miejskimi murami w okresie lokacji miasta. Znajdował się w południowej części miejscowości. Pierwsze wzmianki źródłowe, które można łączyć z zamkiem dotyczą wymienianych od 1399 roku starostów opoczyńskich. Z powodu braku ikonografii i badań archeologicznych w obrębie terenu zamkowego nie można określić wyglądu założenia średniowiecznego. W XVI wieku zamek został zniszczony i przez jakiś czas nie był zamieszkany, później został odbudowany.

W 1620 roku była na zamku przeprowadzona lustracja, jednak z niej również niewiele wynika co do wyglądu zabudowań, opisany jest jedynie stan kilku pokoi, grodzkiej kancelarii, mieszkania burgrabiego oraz wymieniona jest pozbawiona schodów wieża.

Po zniszczeniu z okresu potopu szwedzkiego zamek został odbudowany, ale już w znacznie zmienionej formie, która zatarła poprzedni wygląd. Z 1820 roku pochodzi pierwszy plan zabudowań, z którego widać, że zamek założony był na prostokącie. W 1824 roku na fundamentach wcześniejszych zabudowań wzniesiono od podstaw nowy budynek nie nawiązujący już do budynków zamkowych. Ostateczną formę budynek przybrał po odbudowie Majewskiego z okresu międzywojennego.

Jak pisze Ryszard Rogiński z zamkiem w Opocznie chętnie łączy się tajemnice alkowy przez Kazimierza Wielkiego. Z Opoczna wywodzi się słynna Esterka, jego nałożnica, dla której wybudował w rynku dom, łącząc go podziemiami z zamkiem. Tradycja ustna podaje, że król będący zapalonym myśliwym, poznał Esterę polując w bujnych, pełnych dzikiego zwierza opoczyńskich puszczach. Podobno, gdy dziewczyna zbierała zioła dla swojego dziadka wypadł na nią spłoszony tur i już miał ją rozmiażdżyć, gdy przeszyty oszczepem runął na ziemię u jej stóp. Tak rozpoczęła się wieloletnia znajomość króla Kazimierza z Esterką. Legendy dodają, że monarcha kazał dla niej ufundować dom, który do dzisiaj zwyczajowo nazywa się "Domem Esterki". Budynek ten niegdyś połączony był lochami z zamkiem warownym, wybudowanym również z inicjatywy Kazimierza Wielkiego.