Gdyby nie stronka zamki.res.pl zapewne nie trafilibyśmy do tego dworu tak szybko i łatwo. Dojazd opisany był bardzo dokładnie :)
Zaparkowaliśmy samochód tuż przy przydrożnej kapliczce. Dalej poszliśmy pieszo. Okolice dworku są urocze: staw zarośnięty wokół drzewami. Ruiny są w zadziwiająco dobrym stanie, zważywszy na to że nic się w nich nie robi. Aż szkoda patrzeć na taki pustostan. Fajnie byłoby, gdyby był tu jakiś mały zajazd agroturystyczny. Okolica z dala od wielkich dróg, smrodu samochodów. Po prostu sielanka.
Zaparkowaliśmy samochód tuż przy przydrożnej kapliczce. Dalej poszliśmy pieszo. Okolice dworku są urocze: staw zarośnięty wokół drzewami. Ruiny są w zadziwiająco dobrym stanie, zważywszy na to że nic się w nich nie robi. Aż szkoda patrzeć na taki pustostan. Fajnie byłoby, gdyby był tu jakiś mały zajazd agroturystyczny. Okolica z dala od wielkich dróg, smrodu samochodów. Po prostu sielanka.
Nie wspomniany w żadnych dotychczasowych inwentaryzacjach zabytków dwór w Niedrzwicy Dużej leży w północno-wschodniej części wsi. Część ta określana jest przez mieszkańców Niedrzwicy jako Górki – taką nazwę nosi również ulica okalająca pagórek na którym stoi dwór. Do dziś dobrze widoczny jest obronny kontekst założenia – dwór jest położony na wzniesieniu otoczonym rzeczką Nędznicą od strony północno-zachodniej i stawami od strony południowej i wschodniej. Od północy do dziś istnieje tylko nieznaczne zagłębienie terenu – być może i tam była niegdyś fosa. Pierwotny kształt dworu znamy dzięki inwentarzom z XVII wieku, znajdującym się w Księgach Grodzkich Lubelskich.
Wiadomo, ze był to dwór na planie prostokąta z bocznym alkierzem, dwukondygnacjowy, trójdzielny w dolnej kondygnacji, dwutraktowy z sienią na osi, w górnej kondygnacji jednoprzestrzenny (górna kondygnacja była zapewne czymś w rodzaju poddasza – znajdującą się tam izbę oświetlało tylko jedno okno). W lewym trakcie dolnej kondygnacji znajdowała się izba o 4 oknach z izbą boczną o 2 oknach, apteczka o jednym oknie, pokoik o jednym oknie, z boku znajdował się alkierz o 3 oknach. W prawym trakcie znajdowała się izba o 4 oknach i spiżarnia o 2 oknach. W sieni były 4 okna. Cały dwór był kryty gontem i ogrzewany zielonymi piecami kaflowymi.
System obronny dworu, oprócz widocznych do dziś stawów otaczających pagórek stanowiła dębowa ostrężyna z krytymi gontem wrotami. Przy dworze – po jego zachodniej stronie – znajduje się nowszy budynek gospodarczy
Kilkadziesiąt metrów na północny zachód zachowały się pozostałości dziewiętnastowiecznej bramy wjazdowej – cztery murowane słupy przykryte daszkami. Przed bramą znajduję się jeszcze niewielki budynek podworski. Z okazałego niegdyś ogrodu, częściowo regularnego, a częściowo angielskiego, do dziś pozostały jedynie zarośnięte stawy i kilka starych drzew – większość dzisiaj istniejącego dokoła dworu drzewostanu jest dużo młodsza.
Obeszliśmy cały dworek i wyszliśy z drugiej strony. Ostatni rzut oka:
Przy drogach dojazdowych do dworu od zachodu i południa na rozstajach stoją krzyże – nowe, ale z pewnością na miejscu starszych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz