Tytułem wstępu

Na wstępie chciałam zaznaczyć, iż blog mój w żaden sposób nie aspiruje do miana jakiegoś poważniejszego przedsięwzięcia naukowego i ma głównie charakter hobbystyczny i w pełni amatorski. Intencją moją było, jest i będzie, zachęcenie czytelnika do odwiedzenia tych cudownych miejsc w Polsce oraz do zapoznania się z ich historią, klimatem. Poszczególne teksty (głównie w opisach miejscowości) pochodzą nieraz z trzech-czterech źródeł (całkowicie ze sobą przemieszanych), tak więc zdecydowałam się (przed wszystkim ze względu na czytelność i specyfikę przekazu www) nie podawać dziesiątków przypisów do każdego liczącego parę słów fragmentu. Informacje zamieszczone w w moim blogu dotyczące zamków pochodzą głównie z "Leksykonu zamków w Polsce" [ autorzy: Salm Jan, Kołodziejski Stanisław, Kajzer Leszek] oraz stron internetowych poświęconych temu zagadnieniu. Zaś wiadomości dotyczące samych miejscowości znajduję głównie w Wikipedii, na stronach tych gmin i miejscowości, bądź też ze stron prywatnych poświęconych danym miejscowościom czy obiektom. Jeżeli jednak, ktoś poczuje się urażony gdy wykorzystam jego wiadomości, proszę o kontakt. Napiszę sprostowanie lub usunę takowe wiadomości z mojego bloga.

Będę ogromnie wdzięczna za wszelkie uwagi, zarówno dot. ew. błędów rzeczowych, ortograficznych, faktograficznych i innych. Propozycje, pomysły, sugestie dot. układu treści, nowych tematów, i inne uwagi proszę przesyłać na adres: jagusinka@gmail.com
Tuż pod tym tekstem jest księga gości - możesz napisać co myślisz o moim blogu :)

PRZEPROWADZKA

Po dość długiej nieobecności postanowiłam wrócić do prowadzenia bloga o moich podróżach.

Jeśli macie ochotę mi towarzyszyć zapraszam na nową witrynę tutaj:


czytajcie, komentujcie, krytykujcie, subskrybujcie i wpisujcie się do księgi gości. Serdecznie zapraszam :)

KSIĘGA GOŚCI

KSIĘGA GOŚCI - pisz szczerze, każda opinia jest dla mnie ważna :)

Możesz tutaj napisać co myślisz o moim blogu :)

Obserwatorzy

sobota, 14 maja 2011

Guzów

Guzów – wieś w województwie mazowieckim, powiat żyrardowski, gmina Wiskitki. Guzów to mała wioska  położna 12km na północny zachód od Żyrardowa, przy drodze do Sochaczewa. 


Współrzędne obiektu
N 52,115470
E 20,334588

We wsi znajduje sie imponujący pałac Sobańskich z 1878r. Pałac zbudowany został w stylu francuskiego renesansu o skomplikowanej bryle, z ryzalitami w części centralnej i na narożach. Wieże z obeliskowymi hełmami wieńczy wysoki łamany dach z fantazyjnymi wystawkami i lukarnami. Z dachu wyrastają ozdobne kominy i ażurowe attyki. Elewacje zdobią pilastry, a front wyznacza wspaniały portyk z podwójnymi komlumnami. 

Wokół rozciąga się park krajobrazowy. Pałac w Guzowie zbudował Władysław Hirschel z fundacji hrabiego Feliksa Sobańskiego. Wzniesiono go w stylu zamków francuskich, przebudowując wcześniejszy dwór Ogińskich. 

Do istniejącej budowli dodano drugą wieżę, czterokolumnowy portyk od frontu i taras od ogrodu. Całość przykryto mansardowym dachem. Od strony zachodniej wzniesiono kaplicę, która użytkowana jest do dzisiaj jako kościół filialny. Całość jest otoczona parkiem ze stawami, na których są sztuczne wyspy. W czasie I wojny światowej pałac służył jako przyfrontowy szpital. Po odzyskaniu niepodległości zniszczoną rezydencję przywrócono do dawnej świetności. 

Guzów i jego okolice pozostawały od 1462 roku dobrami państwowymi, czyli królewszczyzną. W 1564 były tu folwark i wieś. Pod koniec XVI w. stanął w Guzowie drewniany dwór. 25 IX 1765 roku przyszedł w nim na świat Kleofas-Michał Ogiński. 18 lat później w Guzowie jest już pierwszy murowany pałacyk wystawiony przez Andrzeja Ogińskiego. Warto tu zaznaczyć, że Andrzej Ogiński w tym czasie pełnił funkcję sekretarza Wielkiego Księstwa Litewskiego, a od 1775 mocą ustawy sejmowej posiadł okoliczne dobra na zasadach własności emfiteutycznej (płacił coroczny ustalony wcześniej czynsz). Wcześniej były to wciąż dobra państwowe.

O tym pierwszym murowanym dworze wiadomo tylko że była to okazała późnobarokowa budowla której obraz zachowano na litografii z 1855 roku. Jednak w tym roku dobra i pałac nie należały już do Ogińskich. W 1827 roku właścicielem był już hrabia Henryk Łubieński, minister sprawiedliwości Królestwa Kongresowego. Założył on w Guzowie pierwszą na terenie Królestwa cukrownię. Kłopoty finansowe Łubieńskiego sprawiły, że w 1856 roku pałac zlicytowano. Nabywcą został Feliks Sobański - syn siostry hrabiego Łubieńskiego. W 1877 roku Feliks został ordynatem Guzowa (królewszczyzny wciąż pozostawały własnością państwa) , a 3 lata później tytułować się mógł hrabią. Mniej więcej w tym czasie zaczęto przebudowę pałacu, która zakończyła nadaniem mu zachowanej do dziś formy. Sobański zlecił prace architektowi Władysławowi Hirschelowi. Architekt miał chyba tylko jedną wytyczną - stworzyć pałac podobny do zamków znad Loary. Pojawiający się w kilku miejscach ozdobny motyw barana to nawiązanie do herbu rodu Sobańskich.

Wnętrza, znane tylko z opisów, umeblowano w stylu Ludwika XV - zakupów dokonano na aukcji w Paryżu, na której wyprzedawano własność Napoleona. Wśród dzieł sztuki polskie przeważały nad francuskimi.
Projekt parku opracowali architekci Walerian Kronenberg i Franciszek Szanior. Park choć zaniedbany zachował cechy mu nadane pierwotnie pod koniec XIX w. takie jak oś widokowa, trzy stawy przedzielone dwoma mostkami i kordegardę. Na tej ostatniej umieszczono herby Ogińskich (Pogoń), Sobańskich (Junosza) i Łubieńskich (Pomian).

W latach 1914 - 1915 pałac pełnił funkcję szpitala frontowego. Bliskość frontu w tym okresie sprawiła, że później na terenie parku pozostało dużo pocisków artyleryjskich oraz ciężkiego sprzętu wojskowego. Wszystko przywrócono do pierwotnego stanu w okresie międzywojennym. W pałacu mieszkał wtedy hrabia Feliks Sobański, który od 1934 roku zarządzał dobrami w imieniu brata swego Antoniego.

Okres II wojny światowej to już początek upadku. Już w 1939 roku do pałacu zawitali Niemcy by uczcić kapitulację Warszawy. Zupełnie przy okazji rozkradziono wartościowe przedmioty i zdewastowano wnętrza. W zabawie miał brać udział sam kanclerz III Rzeszy.

W obliczu zbliżającego się frontu w 1944 roku Sobańscy najcenniejsze rzeczy przewieźli do Warszawy, gdzie uległy zniszczeniu podczas Powstania Warszawskiego. W samym pałacu do grona wandali dołączali kolejno: czerwonoarmiści, szabrownicy i okoliczna ludność.

Po upaństwowieniu dóbr w pałacu umieszczono biura i mieszkania pracowników cukrowni. 

Od 1989 roku budynek jest własnością spadkobierców Sobańskich. W dobrym stanie pozostaje jedynie kaplica pałacowa powstała ok. 1880 roku, a obecnie pełniąca funkcję kościoła parafialnego.

Jako ciekawostkę należy wymienić, że własnie w okolicach Guzowa historycznie po raz pierwszy w Polsce podjęto wysiłek sadzenia i zbioru ziemniaków.



1 komentarz:

  1. Ciekawe miejsce, szkoda, że pałac jest w takim stanie, musiał wyglądać wspaniale w latach świetności.

    OdpowiedzUsuń