Tytułem wstępu

Na wstępie chciałam zaznaczyć, iż blog mój w żaden sposób nie aspiruje do miana jakiegoś poważniejszego przedsięwzięcia naukowego i ma głównie charakter hobbystyczny i w pełni amatorski. Intencją moją było, jest i będzie, zachęcenie czytelnika do odwiedzenia tych cudownych miejsc w Polsce oraz do zapoznania się z ich historią, klimatem. Poszczególne teksty (głównie w opisach miejscowości) pochodzą nieraz z trzech-czterech źródeł (całkowicie ze sobą przemieszanych), tak więc zdecydowałam się (przed wszystkim ze względu na czytelność i specyfikę przekazu www) nie podawać dziesiątków przypisów do każdego liczącego parę słów fragmentu. Informacje zamieszczone w w moim blogu dotyczące zamków pochodzą głównie z "Leksykonu zamków w Polsce" [ autorzy: Salm Jan, Kołodziejski Stanisław, Kajzer Leszek] oraz stron internetowych poświęconych temu zagadnieniu. Zaś wiadomości dotyczące samych miejscowości znajduję głównie w Wikipedii, na stronach tych gmin i miejscowości, bądź też ze stron prywatnych poświęconych danym miejscowościom czy obiektom. Jeżeli jednak, ktoś poczuje się urażony gdy wykorzystam jego wiadomości, proszę o kontakt. Napiszę sprostowanie lub usunę takowe wiadomości z mojego bloga.

Będę ogromnie wdzięczna za wszelkie uwagi, zarówno dot. ew. błędów rzeczowych, ortograficznych, faktograficznych i innych. Propozycje, pomysły, sugestie dot. układu treści, nowych tematów, i inne uwagi proszę przesyłać na adres: jagusinka@gmail.com
Tuż pod tym tekstem jest księga gości - możesz napisać co myślisz o moim blogu :)

PRZEPROWADZKA

Po dość długiej nieobecności postanowiłam wrócić do prowadzenia bloga o moich podróżach.

Jeśli macie ochotę mi towarzyszyć zapraszam na nową witrynę tutaj:


czytajcie, komentujcie, krytykujcie, subskrybujcie i wpisujcie się do księgi gości. Serdecznie zapraszam :)

KSIĘGA GOŚCI

KSIĘGA GOŚCI - pisz szczerze, każda opinia jest dla mnie ważna :)

Możesz tutaj napisać co myślisz o moim blogu :)

Obserwatorzy

czwartek, 18 listopada 2010

Policzna

Policzna – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie zwoleńskim, w gminie Policzna. Przez Policzną biegnie trasa Warszawa - Sandomierz.


Współrzędne obiektu
51.455247° N
21.628364° E


W Policznej znajduje się Pałac Przeździeckich zbudowany w stylu późnego renesansu francuskiego, dwukondygnacyjny. Projektantem pałacu był inżynier Jerzy Werner pochodzący z Tyrolu. Pałac skomponowany w duchu późnego renesansu francuskiego połączono z boczną oficyną kuchenną drewnianą galerią. Główny gmach to dwukondygnacyjny budynek oblicowany czerwoną cegła, ujęty boniowanymi lizenami z piaskowca. Trójosiowy ryzalit środkowy, nakryty dachem mansardowym z łupku, poprzedza trójosiowy portyk podtrzymywany przez kanelowane kolumny dorycki. Na nich spoczywa taras pierwszego piętra. Ryzalit wieńczy attyka, w której zamknięty łukiem odcinkowym znajduje się herb rodu Przeździeckich. Budynek cechuje regularna artykulacja okien. Dekorację fasad stanowią: gzymsy, pilastry, lizeny, obramienia okien oraz płyciny podokienne. Wszystkie te elementy zaczerpnięte są z architektury francuskiej, z czasów Henryka IV i Ludwika XIII. Ich popularność na gruncie europejskim w II połowie XIX w. była olbrzymia. W 1945 roku w wyniku reformy rolnej nastąpiła parcelacja majątku ziemskiego Przeździeckich. W odremontowanym pałacu otwarto szkołę podstawową. Od 1982 roku zespół pałacowo - parowy stał się siedzibą Specjalnego Ośrodka Szkolno - Wychowawczego. Na początku lat 90 - tych Ośrodek zlikwidowano, a w 1997 obiekt odzyskali dawni właściciele. Obecni pałac nie jest dostępny dla zwiedzających.
 Najstarsza wzmianka o Policznie pojawiła się w dokumencie z 1191 r. wystawionym przez Kazimierza Sprawiedliwego. Był to wykaz dochodów nowo założonej kolegiaty sandomierskiej. Otrzymała ona z nadania Kazimierza sprawiedliwego dochody i dziesięciny z licznych wsi, położnych na terenie księstwa sandomierskiego, wśród których wymieniona została własnie Policzna.
 Policzna w dobie Kochanowskich
( schyłek XV - początek XVIII w. )

W końcu XV w. Policznę i Czarnolas jako posag za swoją żonę Barbarę Śliszównę otrzymał sędzia grodzki radomski Jan z Kochanowa ( dziad poety ). W ten sposób w dziejach wsi rozpoczął się długi, trwający ponad 200 lat, okres władania nią przez przedstawicieli rodziny Kochanowskich. Dopiero bowiem w 1718 r. Paweł Kochanowski, kasztelaniec czchowski, nie wywiązawszy się z zaciągniętego wcześniej długo, oddał ją w ręce Adama Szaniawskiego kasztelana lubelskiego.
  

Policzna w czasie zaborów
Wieś Policzna po trzecim zaborze znalazła się pod panowaniem austriackim w ramach obszaru zwanego Galicją Zachodnią. Po pokoju Francji z Austrią cała Nowa Galicja, a ze starej obwód zamojski, zostały włączone do Księstwa Warszawskiego. Na tym obszarze tym utworzono cztery departamenty:krakowski, radomski, siedlecki i lubelski. Policzna w ramach departamentu radomskiego weszła do powiatu kozienickiego.  Po utworzeniu w 1815 roku Królestwa Polskiego Policzna znalazła się w województwie sandomierskim, w powiecie kozienickim obwodu sandomierskiego. W 1827 roku w Policznie w 30 domach mieszkało 290 mieszkańców.
Policzna w okresie II Rzeczypospolitej
W tym czasie Policzna jako siedziba gminy składała się z Policzny Ukazowej, Policzny Poduchowej, Policzny B - kolonii i folwarku o tej samej nazwie, zajmowała obszar 4443 mórg i posiadała 1083 mieszkańców.




 Lata wojny i okupacji ( 1939 - 1945 )
10 września 1939 na terenie gminy miała miejsce potyczka Wojska Polskiego z Niemcami, w której zginął ppor. Jerzy Koszek. W styczniu 1940 w Policznie zaczął działać zorganizowany ruch oporu ( Z. Rafalski i W. Ogonek ). 12 czerwca 1944 miejscowe oddziały AK i BCh zorganizowały atak na administrowany przez Niemców majątek w Policznie. Policzna została wyzwolona przez wojska radzieckie 14 stycznia 1945 roku.

Maria z Tyzenhauzów hrabina Przeździecka w latach 80-tych XIX wieku ufundowała nowy kościół parafialny. Po zakończeniu jego budowy stary kościół rozebrano. Projektantem był pochodzący z Tyrolu inż. Jerzy Werner.

wtorek, 16 listopada 2010

Boguszówka

Boguszówka – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie kozienickim, w gminie Gniewoszów.

Współrzędne obiektu
51.455483° N
21.831208° E
 
Pierwszymi właścicielami wsi Boguszówka byli Boguszowie. Po Boguszach Boguszówką została własnością rodu Regowskich z Regowa. Po Regowskich właścicielem wsi byli Pękosławscy a potem Witowscy. W końcu XVIII wieku wieś należała do rodziny Wielopolskich ale zastawiona była niejakiemu Wodzickiemu. W końcu XIX wieku we wsi istniał folwark szlachecki. Obszary folwarczne zajmowały 617 mórg a ziemia chłopska zajmowała 338 mórg obszaru. W 1930 roku właścicielem folwarku w Boguszówce był Seweryn Plewiński. Ostatnimi dziedzicami dworku była rodzina Lewickich. W chwili obecnej jest on własnością prywatną. Na listę krajowego rejestru zabytków został wpisany w 1985 roku park dworski.
Obecnie, dwór znajduje się w rękach prywatnych. Jest zadbany i odremontowany, a z boku widać jakieś prace budowlane. Ciekawe co to będzie. komin już stoi.
 
Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi ze spisu poborowego powiatu radomskiego z 1508 roku. W tym czasie jej właścicielem był Jan Bogusz, wieś zwano wtedy Wolą Kowalową (Kowal-Wolya). Od imienia właściciela wsi z czasem zaczęto nazywać tą miejscowość Boguszową Wolą. Nazwa pochodzi od nazwy osobowej "Bogusz" i wyrażenia "Wola" oznaczającego czasowe zwolnienie od danin i powinności. W spisie poborowym powiatu radomskiego z 1569 roku wymienia się już miejscowość o nazwie Boguschowa Wolya. W tym czasie wieś należała do Jana Bogusza kasztelana zawichojskiego, syna Jana Bogusza. W 1593 Boguszówka należała do Bernarda Bogusza syna Jana Bogusza. Ród Boguszów herbu Półkozic był możnym rodem w XVI- wiecznej Polsce. Boguszowie pochodzili z okolic Wiślicy. Jeden z przedstawicieli tego rodu zapewne drogą małżeństwa, wszedł w posiadanie wsi o nazwie Wola Kowalska w powiecie radomskim. Wieś stała się dziedziczną wsią rodu Boguszów i z czasem zmieniła nazwę. Jan Bogusz, dziedzic wsi w połowie XVI wieku, został sekretarzem królewskim a od 1561 roku był podkomorzym lubelskim. Do tych godności z czasem doszły następne: kasztelana czechowskiego, kasztelana zawichojskiego. Oznacza to, że był senatorem Rzeczpospolitej.
Od 1571 roku był też starostą radomskim. W 1591 roku starostwo radomskie przekazał swemu synowi Bernardowi. Bernard Bogusz ożenił się z córką Mikołaja Kochanowskiego, Dorotą. Bernard Bogusz zmarł przedwcześnie w 1603 roku. Starostwo radomskie i ziemie dziedziczne Boguszów, w tym Boguszówka, przeszły na własność brata zmarłego, Krzysztofa Bogusza. Na Krzysztofie kończy się historia rodu Boguszów w tej okolicy w XVII wieku. Po Boguszach Boguszówką została własnością rodu Regowskich z Regowa. Po Regowskich właścicielem wsi byli Pękosławscy a potem Witowscy. W końcu XVIII wieku wieś należała do rodziny Wielopolskich ale zastawiona była niejakiemu Wodzickiemu. W 1827 roku miejscowość liczyła 18 domów i 166 mieszkańców. W 1847 roku stało tu już 32 domy. W końcu XIX wieku we wsi istniał folwark szlachecki. We wsi było 22 domy a mieszkało w niej 184 mieszkańców. Obszary folwarczne zajmowały 617 mórg a ziemia chłopska zajmowała 338 mórg obszaru. W 1930 roku właścicielem folwarku w Boguszówce był Seweryn Plewiński. W 1938 roku w Boguszówce stało 50 domów.