Tytułem wstępu

Na wstępie chciałam zaznaczyć, iż blog mój w żaden sposób nie aspiruje do miana jakiegoś poważniejszego przedsięwzięcia naukowego i ma głównie charakter hobbystyczny i w pełni amatorski. Intencją moją było, jest i będzie, zachęcenie czytelnika do odwiedzenia tych cudownych miejsc w Polsce oraz do zapoznania się z ich historią, klimatem. Poszczególne teksty (głównie w opisach miejscowości) pochodzą nieraz z trzech-czterech źródeł (całkowicie ze sobą przemieszanych), tak więc zdecydowałam się (przed wszystkim ze względu na czytelność i specyfikę przekazu www) nie podawać dziesiątków przypisów do każdego liczącego parę słów fragmentu. Informacje zamieszczone w w moim blogu dotyczące zamków pochodzą głównie z "Leksykonu zamków w Polsce" [ autorzy: Salm Jan, Kołodziejski Stanisław, Kajzer Leszek] oraz stron internetowych poświęconych temu zagadnieniu. Zaś wiadomości dotyczące samych miejscowości znajduję głównie w Wikipedii, na stronach tych gmin i miejscowości, bądź też ze stron prywatnych poświęconych danym miejscowościom czy obiektom. Jeżeli jednak, ktoś poczuje się urażony gdy wykorzystam jego wiadomości, proszę o kontakt. Napiszę sprostowanie lub usunę takowe wiadomości z mojego bloga.

Będę ogromnie wdzięczna za wszelkie uwagi, zarówno dot. ew. błędów rzeczowych, ortograficznych, faktograficznych i innych. Propozycje, pomysły, sugestie dot. układu treści, nowych tematów, i inne uwagi proszę przesyłać na adres: jagusinka@gmail.com
Tuż pod tym tekstem jest księga gości - możesz napisać co myślisz o moim blogu :)

PRZEPROWADZKA

Po dość długiej nieobecności postanowiłam wrócić do prowadzenia bloga o moich podróżach.

Jeśli macie ochotę mi towarzyszyć zapraszam na nową witrynę tutaj:


czytajcie, komentujcie, krytykujcie, subskrybujcie i wpisujcie się do księgi gości. Serdecznie zapraszam :)

KSIĘGA GOŚCI

KSIĘGA GOŚCI - pisz szczerze, każda opinia jest dla mnie ważna :)

Możesz tutaj napisać co myślisz o moim blogu :)

Obserwatorzy

niedziela, 21 kwietnia 2013

Osieck


Osieck – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie otwockim, w gminie Osieck.


Współrzędne miejscowości
N 51.968028
E 21.419220


Nazwa Osieck pochodzi od staropolskiego wyrazu - osiek, oznaczającego warownię leśną zbudowaną pni drzewnych. Pierwsze wzmianki o Osiecku datowane są na VII-X wiek, kiedy to został zaznaczony na mapie Mazowsza z wczesnego średniowiecza sporządzonej przez Bogusława Gerlacha. Istnienie wcześniejszej osady udowodnione zostało przez badania archeologiczne, które odkryły cmentarzysko datowane na I-III wiek n.e.  
Rozkwit miejscowości nastąpił w XIV wieku kiedy to wybudowano tu okazały dwór myśliwski, który służył książętom mazowieckim w czasie licznych łowów. Król Zygmunt August 27 października 1558 r wydał dekret nadający osadzie Osieck prawa miejskie. Król wielokrotnie bywał w owym dworze a w XVII wieku schronił się w nim wraz z całą rodziną przed panująca wtedy zarazą.


W okresie potopu szwedzkiego Osieck został doszczętnie zniszczony. Po wojnie właścicielami dóbr stali się Bielińscy, którzy starali się przywrócić miastu dawną świetność. Jednak historia znowu pokrzyżowała te plany. Wojna polsko-rosyjska, Insurekcja Kościuszkowska, a następnie III rozbiór Polski dopełniły upadku miasta.
Ostatecznie ukazem carskim z 1 czerwca 1869 r za czynny udział mieszkańców w powstaniu listopadowym 1830-1831 i styczniowym 1863-1865 Osieck został pozbawiony praw miejskich.


  W XIII wieku został w Osiecku wybudowany kościół parafialny pw Świętego Batłomieja. Spłonął on w 1566 rok . a na jego miejsce w 1672 roku wybudowano nowy, który z kolei uległ zniszczeniu w okresie potopu szwedzkiego.
Bezpośrednio po tym zdarzeniu, w roku 1778 ks Andrzej Reptowski wybudował kościół  w stylu barokowym, który z kolei uległ zniszczeniu w wyniku wojen polsko-ruskich. W 1881 roku został on rozebrany.

Dopiero latach 1902 - 1904 został wybudowany nowy, istniejący do dziś, kościół, tym razem w stylu neogotyckim pod wezwaniem Świętych Andrzeja i Bartłomieja.
W czasie zaciętych walk we wrześniu 1939 r o uchwycony przez Niemców przyczółek pod Górą Kalwarią. W wyniku bombardowań i ostrzału artyleryjskiego spłonęła doszczętnie większość zabudowy.  


Orłów Murowany

Orłów Murowany – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie krasnostawskim, w gminie Izbica.


Współrzędne zamku
N 50.902762
E 23.225870

Współrzędne pałacu
N 50.898053
E 23.230076

Zamek rycerski nad Wolicą został zbudowany w XVI wieku przez Trojanowskich.
Do ruin obronnego zamku w Orłowie Murowanym trafić nie jest łatwo, gdyż leżą one na wzgórzu na terenie prywatnym. 
Najlepiej zaparkować pod pałacem i cofnąć się do pierwszej drogi polnej a następnie podążać nią do momentu aż pośród drzew ujrzymy fragmenty murów zamkowych. 
Całe założenie składało się z dwóch części: obronno-mieszkalnej i gospodarczej oddzielonych od siebie tzw suchą fosą.   


Pierwsze wzmianki o Orłowie Murowanym pochodzą z XIV wieku kiedy to właścicielem dóbr był Dymitr z Goraja. Sam zamek, wraz z umocnieniami i fosą zbudowany został  w II połowie XVI wieku przez Andrzeja i Hieronima Trojanów.
Kolejnymi właścicielami byli: Andrzej Śledziński, Oktawian Samborzecki, Wacław Zamoyski. Przebudowy zamku na wygodną rezydencję dworską dokonali na przełomie XVII i  XVIII wieku Sorbijewscy.
Kolejnymi właścicielami byli Orłowie, Jordanowie i Kowalkowscy. Podczas powstania Chmielnickiego zamek bardzo ucierpiał od Kozackich ataków. 
Jego zniszczenia dopełnił pożar w 1791roku. Zamek nigdy nie został już odbudowany. Obecnie jest on własnością prywatną.


Drugim obiektem wartym obejrzenia w Orłowie Murowanym jest klasycystyczne założenie pałacowo-parkowe wykonane na zlecenie hrabiego Kickiego wg projektu jednego z najsłynniejszych architektów działających ówcześnie w Polsce.
Jego budowę rozpoczęto w 1842. Do pałacu wiedzie piękna kasztanowo-topolowa aleja. Po obu stronach pałacu usytuowana dwie bliźniacze oficyny. 
Całość zaś posadowiona jest wokół okrągłego gazonu z podjazdem. 
Po wojnie w pałacu mieściła się szkoła podstawowa a w jednej z oficyn przychodnia. 
W obecnej chwili zarówno budynki jak i park są zaniedbane - opuszczone powoli niszczeją.