Tytułem wstępu

Na wstępie chciałam zaznaczyć, iż blog mój w żaden sposób nie aspiruje do miana jakiegoś poważniejszego przedsięwzięcia naukowego i ma głównie charakter hobbystyczny i w pełni amatorski. Intencją moją było, jest i będzie, zachęcenie czytelnika do odwiedzenia tych cudownych miejsc w Polsce oraz do zapoznania się z ich historią, klimatem. Poszczególne teksty (głównie w opisach miejscowości) pochodzą nieraz z trzech-czterech źródeł (całkowicie ze sobą przemieszanych), tak więc zdecydowałam się (przed wszystkim ze względu na czytelność i specyfikę przekazu www) nie podawać dziesiątków przypisów do każdego liczącego parę słów fragmentu. Informacje zamieszczone w w moim blogu dotyczące zamków pochodzą głównie z "Leksykonu zamków w Polsce" [ autorzy: Salm Jan, Kołodziejski Stanisław, Kajzer Leszek] oraz stron internetowych poświęconych temu zagadnieniu. Zaś wiadomości dotyczące samych miejscowości znajduję głównie w Wikipedii, na stronach tych gmin i miejscowości, bądź też ze stron prywatnych poświęconych danym miejscowościom czy obiektom. Jeżeli jednak, ktoś poczuje się urażony gdy wykorzystam jego wiadomości, proszę o kontakt. Napiszę sprostowanie lub usunę takowe wiadomości z mojego bloga.

Będę ogromnie wdzięczna za wszelkie uwagi, zarówno dot. ew. błędów rzeczowych, ortograficznych, faktograficznych i innych. Propozycje, pomysły, sugestie dot. układu treści, nowych tematów, i inne uwagi proszę przesyłać na adres: jagusinka@gmail.com
Tuż pod tym tekstem jest księga gości - możesz napisać co myślisz o moim blogu :)

PRZEPROWADZKA

Po dość długiej nieobecności postanowiłam wrócić do prowadzenia bloga o moich podróżach.

Jeśli macie ochotę mi towarzyszyć zapraszam na nową witrynę tutaj:


czytajcie, komentujcie, krytykujcie, subskrybujcie i wpisujcie się do księgi gości. Serdecznie zapraszam :)

KSIĘGA GOŚCI

KSIĘGA GOŚCI - pisz szczerze, każda opinia jest dla mnie ważna :)

Możesz tutaj napisać co myślisz o moim blogu :)

Obserwatorzy

wtorek, 25 października 2011

Pogorzel

Pogorzel – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie otwockim, w gminie Osieck, na granicy gminy Sobienie Jeziory.


Współrzędne obiektu
N 51.965040
E 21.384544





W Pogorzeli znajduje się Kościół mariawicki  - nieczynna zdesakralizowana świątynia, będąca kiedyś użytkowana przez Kościół Katolicki Mariawitów. Został on wybudowany w 1910 roku. Początkowo świątynia należała do Kościoła Starokatolickiego Mariawitów, natomiast po 1935 społeczność mariawicka w większości opowiedziała się za reformami abp Jana Marii Michała Kowalskiego i budynek przeszedł do wiernych Kościoła Katolickiego Mariawitów. Po II wojnie światowej liczba wyznawców zaczęła drastycznie spadać, dlatego w latach 70. XX wieku Kościół Katolicki Mariawitów podjął decyzję o przekazaniu majątku Skarbowi Państwa. W roku 1985 kościół został wyremontowany z funduszy Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, a następnie - decyzją wojewody siedleckiego - przekazany, jako mienie komunalne na rzecz gminy Osieck. Od roku 1989 obiekt jest dzierżawiony przez osoby prywatne. W 2001 roku wójt gminy Osieck wystosował pismo do bp Zbigniewa Kiernikowskiego, w którym proponowano przekazanie świątyni Kościołowi rzymskokatolickiemu. W 2002 roku Bogna Burska zrealizowała w kościele projekt malarski "Witraże". Obecnie (2011) świątynia w dobrym stanie stoi pusta, teren jest ogrodzony i zamknięty, a plac uporządkowany.

Tuż za ostatnimi zabudowaniami w kierunku Osiecka po północnej stronie drogi w lesie znajduje się niewielki cmentarz mariawitów. Tuż za ostatnimi zabudowaniami w kierunku Osiecka po północnej stronie drogi w lesie znajduje się cmentarz Mariawitów. Można tam odnaleźć groby m.in. Mariawickich kapłanek. We wsi nie ma kościoła rzymskokatolickiego, znajduje się on w sąsiadującym Osiecku.

W Pogorzeli znajduje się jeszcze kaplica domowa pw. Wszystkich Świętych, będąca siedzibą parafii Kościoła Katolickiego Mariawitów. Proboszczem jest s. bp Hanna Maria Rafaela Woińska z Warszawy - dojeżdża ona do Pogorzeli kilka razy w roku.

Mariawici to odłam z kościoła katolickiego.  Dopuszczali oni m.in. biskupstwo dla kobiet, śluby zakonne z księżmi, rozwody kościelne. Jednocześnie bardzo surowo przestrzegali swoich reguł moralnych, czym zyskiwali wyznawców.