Tytułem wstępu

Na wstępie chciałam zaznaczyć, iż blog mój w żaden sposób nie aspiruje do miana jakiegoś poważniejszego przedsięwzięcia naukowego i ma głównie charakter hobbystyczny i w pełni amatorski. Intencją moją było, jest i będzie, zachęcenie czytelnika do odwiedzenia tych cudownych miejsc w Polsce oraz do zapoznania się z ich historią, klimatem. Poszczególne teksty (głównie w opisach miejscowości) pochodzą nieraz z trzech-czterech źródeł (całkowicie ze sobą przemieszanych), tak więc zdecydowałam się (przed wszystkim ze względu na czytelność i specyfikę przekazu www) nie podawać dziesiątków przypisów do każdego liczącego parę słów fragmentu. Informacje zamieszczone w w moim blogu dotyczące zamków pochodzą głównie z "Leksykonu zamków w Polsce" [ autorzy: Salm Jan, Kołodziejski Stanisław, Kajzer Leszek] oraz stron internetowych poświęconych temu zagadnieniu. Zaś wiadomości dotyczące samych miejscowości znajduję głównie w Wikipedii, na stronach tych gmin i miejscowości, bądź też ze stron prywatnych poświęconych danym miejscowościom czy obiektom. Jeżeli jednak, ktoś poczuje się urażony gdy wykorzystam jego wiadomości, proszę o kontakt. Napiszę sprostowanie lub usunę takowe wiadomości z mojego bloga.

Będę ogromnie wdzięczna za wszelkie uwagi, zarówno dot. ew. błędów rzeczowych, ortograficznych, faktograficznych i innych. Propozycje, pomysły, sugestie dot. układu treści, nowych tematów, i inne uwagi proszę przesyłać na adres: jagusinka@gmail.com
Tuż pod tym tekstem jest księga gości - możesz napisać co myślisz o moim blogu :)

PRZEPROWADZKA

Po dość długiej nieobecności postanowiłam wrócić do prowadzenia bloga o moich podróżach.

Jeśli macie ochotę mi towarzyszyć zapraszam na nową witrynę tutaj:


czytajcie, komentujcie, krytykujcie, subskrybujcie i wpisujcie się do księgi gości. Serdecznie zapraszam :)

KSIĘGA GOŚCI

KSIĘGA GOŚCI - pisz szczerze, każda opinia jest dla mnie ważna :)

Możesz tutaj napisać co myślisz o moim blogu :)

Obserwatorzy

wtorek, 1 czerwca 2010

Pabianice

Dwór znajduje się w centrum Pabianic przy jednej z głównych ulic - Zamkowej, naprzeciwko Starego Rynku. Nie trzeba go długo szukać. Wejście do dworu i muzeum jest bezpłatne. Muzeum można zwiedzać we wtorki i czwartki w godz. 10.00-15.00, w środy i piątki 10.00-18.00, w soboty i niedziele 10.00-14.00.


Współrzędne GPS:
N 51°39'50,85''
E 19°21'37,38''



Późnorenesansowy zamek wzniesiony na planie kwadratu przez W.Lorka w latach 1565-1571. Był własnością biskupów krakowskich. Na narożach posiada dwie baszty. O obronnym charakterze tej budowli świadczą grube mury, skarpy, ryzality oraz okienka strzelnicze. Kilkukrotnie przebudowywany, w XIX wieku pełnił rolę ratusza. Do dziś zachowała się piękna renesansowa attyka.
Do rozbiorów dwór pabianicki był siedzibą zarządcy rozległych i bogatych dóbr krakowskiej kapituły katedralnej, rozciągających się wokół miasta. Później mieścił różne instytucje państwowe.
Na szczęście do dzisiaj przetrwał w prawie niezmienionym kształcie i jest niewątpliwie jednym z najpiękniejszych i najlepiej zachowanych XVI-wiecznych dworów w Polsce. Obecnie mieści się w nim siedziba muzeum miejskiego, w którym można obejrzeć wystawę poświęconą pradziejom regionu.
Jej ozdobą jest jedyny znaleziony na terenie Polski hełm późnoceltycki z I w. p.n.e., przypominający hełm rzymskiego legionisty, który został wtórnie użyty jako... urna na prochy zmarłego!
Hełm znaleziono w grobie na cmentarzysku tzw. kultury przeworskiej w Siemiechowie nad Wartą, z którego pochodzi również wiele innych bogato wyposażonych grobów wojowników. Twórcy tej kultury prowadzili ożywiony handel z podróżującymi nad Bałtyk kupcami celtyckimi, a następnie rzymskimi, zaś ich potomkowie w okresie wędrówek ludów przyczynili się do upadku cesarstwa i zbudowali na jego gruzach własne państwa.

Pabianice powstały zapewne na przełomie X i XI w. jako niewielka śródleśna osada nad rzeczką Dobrzynką dopływem Neru.

Z tego też okresu pochodzi nazwa miejscowości, której założycielem był prawdopodobnie człowiek noszący imię Fabian (Pabian), dość popularne w sąsiednich Czechach.
Z czasem zapomniano jednak o prawdziwym znaczeniu nazwy i piszący pod koniec XIX w. miejscowy dziejopisarz Maksymilian Baruch na podstawie miejscowych legend wywnioskował, że pierwotna nazwa brzmiała Pobawianice lub Pobijanice od zabawy w tutejszych lasach książąt i polowaniach (bijania) na dziką zwierzynę.
Legenda o księżniczce Pabiance
Tak właśnie przypuszczalnie jest z pabianickim dworem obronnym i kościołem p.w. św. Mateusza. Domniemanym tunelem przemieszczała się oszpecona księżniczka Pabianka. Pabianka była nieszczęśliwa, choć bogata. Bardzo cierpiała z powodu brzydoty. Jej twarz szpeciło trwałe skrzywienie ust. Księżniczka nie chciała pokazywać się światu. Rozkazała przekopać głęboki tunel między zamkiem a kościołem. Tunelem tym w ukryciu przechodziła na nabożeństwa.Świątynia została zbudowana w latach 1572 - 77, według projektu Ambrożego Włocha w stylu późnego renesansu.