Tytułem wstępu

Na wstępie chciałam zaznaczyć, iż blog mój w żaden sposób nie aspiruje do miana jakiegoś poważniejszego przedsięwzięcia naukowego i ma głównie charakter hobbystyczny i w pełni amatorski. Intencją moją było, jest i będzie, zachęcenie czytelnika do odwiedzenia tych cudownych miejsc w Polsce oraz do zapoznania się z ich historią, klimatem. Poszczególne teksty (głównie w opisach miejscowości) pochodzą nieraz z trzech-czterech źródeł (całkowicie ze sobą przemieszanych), tak więc zdecydowałam się (przed wszystkim ze względu na czytelność i specyfikę przekazu www) nie podawać dziesiątków przypisów do każdego liczącego parę słów fragmentu. Informacje zamieszczone w w moim blogu dotyczące zamków pochodzą głównie z "Leksykonu zamków w Polsce" [ autorzy: Salm Jan, Kołodziejski Stanisław, Kajzer Leszek] oraz stron internetowych poświęconych temu zagadnieniu. Zaś wiadomości dotyczące samych miejscowości znajduję głównie w Wikipedii, na stronach tych gmin i miejscowości, bądź też ze stron prywatnych poświęconych danym miejscowościom czy obiektom. Jeżeli jednak, ktoś poczuje się urażony gdy wykorzystam jego wiadomości, proszę o kontakt. Napiszę sprostowanie lub usunę takowe wiadomości z mojego bloga.

Będę ogromnie wdzięczna za wszelkie uwagi, zarówno dot. ew. błędów rzeczowych, ortograficznych, faktograficznych i innych. Propozycje, pomysły, sugestie dot. układu treści, nowych tematów, i inne uwagi proszę przesyłać na adres: jagusinka@gmail.com
Tuż pod tym tekstem jest księga gości - możesz napisać co myślisz o moim blogu :)

PRZEPROWADZKA

Po dość długiej nieobecności postanowiłam wrócić do prowadzenia bloga o moich podróżach.

Jeśli macie ochotę mi towarzyszyć zapraszam na nową witrynę tutaj:


czytajcie, komentujcie, krytykujcie, subskrybujcie i wpisujcie się do księgi gości. Serdecznie zapraszam :)

KSIĘGA GOŚCI

KSIĘGA GOŚCI - pisz szczerze, każda opinia jest dla mnie ważna :)

Możesz tutaj napisać co myślisz o moim blogu :)

Obserwatorzy

wtorek, 22 czerwca 2010

Polubicze

Polubicze to wieś na skraju Równinie Parczewskiej, na pd.-zach. od Wisznic. W 1503 dobra nadane Wasylowi Połubińskiemu, w 1905 należały do Alfreda Mierzeńskiego.


Drewniana cerkiew unicka Podedwórza zbudowana została w 1812 a w roku 1992 została adaptowana na kościół. Kościół jest drewniany, konstrukcji zrębowej z lisicami, oszalowany, na podmurówce. Zbudowany na planie wydłużonego prostokąta, z węższym prezbiterium zamkniętym trójbocznie.
We wnętrzu znajdują się: ołtarze neobarokowe wykonane ok. 1948 przez Franciszka Maksymiuka; organy, o prospekcie eklektycznym, 1936, warszawskiej wytwórni Zygmunta Kamińskiego; chrzcielnica drewniana, 1922, wyk. Rożnowicz; dwa konfesjonały, wyk. Rożnowicz, 1922, z motywem tzw. zakopiańskiego słońca w szczycie zaplecka.; feretrony pocerkiewne, II poł. XIX w., z bordiurą plecionkową i malowidła na poprzednich obrazach, sygn. H. Polakowa: Stygmatyzacja św. Franciszka z Asyżu i św. Józef z Dzieciątkiem, 1928, św. Piotr i Matka Boska Częstochowska, św. Jan Ewangelista i Najśw. Serce Marii, 1927, św. Teresa od Dzieciątka Jezus i Najśw. Serce Jezusa, 1927; Obrazy: Salome z głowa św. Jana Chrzciciela, I poł. XIX w., prymitywny; św. Jan Ewangelista, z datą 1804; Matka Boska z Dzieciątkiem, XIX w,; Matka Boska Częstochowska, II poł. XIX w., malowany na desce, darowany po 1921 przez rodzinę Tomasza i Józefa Kossowskich, zesłańców na Sybir; Salvator Mundi, XIX w.; Matka Boska Królowa Apostołów, 1920, sygn. F. Stelmaski; Widok kościoła w Polubiczach, 1928, sygn. H. Polakowa;
Ołtarz główny kościoła w Polubiczach, 1928, sygn. H. Polakowa. Rzeźby: VI stacja Drogi Krzyżowej, barokowa, IV ćw. XVII w., zapewne Śląsk, przywieziona po 1945 z Opola, płaskorzeźbiona, prostokąt zamknięty półkoliście, ujęty rzeźbioną ramą z motywem palmet, wtórnie pomalowany olejno; św. Sebastian, koniec XVII w., zapewne Śląsk, przywieziona po 1945 z Opola, z wtórną polichromią olejną.

Ponadto w kościele znajdują się dwa późnobarokowe Krucyfiksy, II poł. XVIII w.; Monstrancja eklektyczna, II ćw. XX w.; Kielich barokowy, II poł. XVIII w., z cechą kontrybucyjną austriacką z lat 1806-07, gładki, z koszyczkiem o ząbkowanym brzegu; Relikwiarz neorokokowy, XX w.; Medal brązowy, 1874, Paryż, wybity z inicjatywy Józefa Barwińskiego, pseud. "Nadbużanin", właściciela Dubowa, na awersie przedstawienia krzyża z Arma Christi i potrójne godło Rzeczypospolitej w otoku z inskrypcją: "Braciom Rusinom pomordowanym przez carat Moskiewski za wierność dla Kościoła i Polski 1874", na rewersie inskrypcja "Województwo podlaskie i lubelskie Polubicze - Drelów - Pratulin".

Na pograniczu Polubicz i pobliskich Polubicz Dworskich (które tworzą wspólne terytorium osadnicze) założenie pałacowe z II poł. XIX w., które zajmuje 6 ha powierzchni. Budynki gospodarcze zostały zniszczone. Resztki założenie kompozycyjnego z poł. XIX w. zachowane na powierzchni 3 ha mają charakter parku krajobrazowego. Ciąg drzew, głównie świerków, ogranicza zasięg przestrzenny dawnego ośrodka dworskiego. Do murowanego, mocno zdewastowanego dworu z końca XIX w. prowadzi aleja kasztanowa. Drzewostan parku jest silnie zdewastowany i skupia się w pobliżu dworu. Własność Skarbu Państwa użytkowana przez RSP.
A we wsi można spotkać jeszcze takie perełki, kryte strzechą :

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz