Tytułem wstępu

Na wstępie chciałam zaznaczyć, iż blog mój w żaden sposób nie aspiruje do miana jakiegoś poważniejszego przedsięwzięcia naukowego i ma głównie charakter hobbystyczny i w pełni amatorski. Intencją moją było, jest i będzie, zachęcenie czytelnika do odwiedzenia tych cudownych miejsc w Polsce oraz do zapoznania się z ich historią, klimatem. Poszczególne teksty (głównie w opisach miejscowości) pochodzą nieraz z trzech-czterech źródeł (całkowicie ze sobą przemieszanych), tak więc zdecydowałam się (przed wszystkim ze względu na czytelność i specyfikę przekazu www) nie podawać dziesiątków przypisów do każdego liczącego parę słów fragmentu. Informacje zamieszczone w w moim blogu dotyczące zamków pochodzą głównie z "Leksykonu zamków w Polsce" [ autorzy: Salm Jan, Kołodziejski Stanisław, Kajzer Leszek] oraz stron internetowych poświęconych temu zagadnieniu. Zaś wiadomości dotyczące samych miejscowości znajduję głównie w Wikipedii, na stronach tych gmin i miejscowości, bądź też ze stron prywatnych poświęconych danym miejscowościom czy obiektom. Jeżeli jednak, ktoś poczuje się urażony gdy wykorzystam jego wiadomości, proszę o kontakt. Napiszę sprostowanie lub usunę takowe wiadomości z mojego bloga.

Będę ogromnie wdzięczna za wszelkie uwagi, zarówno dot. ew. błędów rzeczowych, ortograficznych, faktograficznych i innych. Propozycje, pomysły, sugestie dot. układu treści, nowych tematów, i inne uwagi proszę przesyłać na adres: jagusinka@gmail.com
Tuż pod tym tekstem jest księga gości - możesz napisać co myślisz o moim blogu :)

PRZEPROWADZKA

Po dość długiej nieobecności postanowiłam wrócić do prowadzenia bloga o moich podróżach.

Jeśli macie ochotę mi towarzyszyć zapraszam na nową witrynę tutaj:


czytajcie, komentujcie, krytykujcie, subskrybujcie i wpisujcie się do księgi gości. Serdecznie zapraszam :)

KSIĘGA GOŚCI

KSIĘGA GOŚCI - pisz szczerze, każda opinia jest dla mnie ważna :)

Możesz tutaj napisać co myślisz o moim blogu :)

Obserwatorzy

czwartek, 15 kwietnia 2010

Kijany

Aby trafić do Kijan trzeba jechać od Lublina drogą aż do skrzyżowania z 829. Skręcamy w prawo i po ok. 500m w lewo. Spokojnie można zaparkować w centrum Kijan pod sklepem i przejść się alejką pod sam pałac.



Współrzędne GPS:
N 51°20'16,83''
E 22°46'15,21''

W XI wieku Kijany były zamieszkane przez plemię Wiślan oraz jeńców wojennych pojmanych i osiedlonych tutaj przez Bolesława Chrobrego powracającego z wyprawy kijowskiej w 1080 roku. Położenie miejscowości na szlaku wiodącym na Ruś jak również ukształtowanie terenu sprawiły że Kijany były dobrym miejscem na lokalizację dworów obronnych. Miały w nich siedzibę rody rycerskie (później zwane szlacheckimi) na których spoczywał obowiązek obrony brodów na Wieprzu jak i samego traktu handlowego.



Były siedzibą paru rodów jednak od połowy XVI wieku należały do rozległych dóbr rodu Firlejów. Prawdopodobnie przez tą rodzinę wzniesiony został zamek obronny, wybudowany według planów Tylmana z Gameren. Pierwsze wzmianki o zamku w Kijanach pochodzą z 1672 roku od podróżnika Verduna, który napisał że widział w Kijanach wielki zamek ciężko zbudowany, przy nim małą wieś z kościołem”. Jego istnienie potwierdza zachowany na Wawelu inwentarz klucza kijańskiego wspominający o starodawnymzamku z basztą wybudowaną na planie kwadratu. Pod koniec XVII wieku klucz ziem kijańskich przeszedł na własność książąt Sanguszków. Po śmierci księcia Janusza Sanguszki majątek przeszedł w ręce księcia Karola Lubartowicza Sanguszki (1817), a następnie Klementyny z książąt Sanguszków Ostrowskiej (1824). Klementyna sprzedała swe dobra hrabiemu Henrykowi Łubieńskiemu. W 1845 roku całe dobra lubartowskie zakupił Bank Polski, który rozpoczął ich parcelację. W 1853 roku klucz kijański został sprzedany Ludwikowi Fryderykowi Jakobsowi, który w 1855 roku wybudował w Kijanach cukrownię. Po pożarze wznowiła ona pracę w 1879 roku. W 1901 roku uległa kolejnemu pożarowi i nie została już odbudowana.

Następnie ziemie kijańskie stają się własnością rodziny Sonnenbergów. Obecny wygląd budowla zawdzięcza właśnie rodzinie Sonnenbrgów, którzy po 1880 roku gruntownie przebudowali cały zespół dworski według projektu Apoloniusza Pawła Nieniewskiego. Budynek jest jednopiętrowy z filarowo-arkadowym portykiem, na którym ustawiono posągi bogini mądrości Ateny i bogini urodzaju Demeter wykonane w Charlotenburgu w czwartym ćwierćwieczu XIX wieku i tarasem przed głównym frontem. Nowy pałac postawiono na zrębach starego zamku. Świadczą o tym piwnice pałacowe o sklepieniu kolebkowym z lunetami. Pałac ma charakter neorenesansowej willi. Stanisław Sonnenberg polecił wybudować salę balową dla swej córki. Salę tę zbudowano na planie ośmioboku z galerią dla orkiestry.Pałac zachował się od tamtego okresu w praktycznie niezmienonym kształcie. W 1914 roku Lubelskie Towarzystwo Rolnicze odkupiło część dóbr ziemskich wraz z pałacem i wypełniając wole Erazma Plewińskiego otworzyło szkołe rolniczo ogrodniczą. Warto wspomnieć że Kijany stanowiły część guberni lubelskiej znajdującej się pod zaborem rosyjskim będącej jedną z najbardziej zaniedbanych pod względem oświaty. Przełomem w historii Kijan jest rok
1599, kiedy to Piotr Czerny z Witanowic, postanowił zbudować nowy, drewniany kościół. W 1599 roku powstała parafia w Kijanach pod wezwaniem św. Anny. Akt erekcyjny Kościoła spisany na pergaminie z pieczęcią biskupa krakowskiego zachował się i jest przechowywany w Archiwum Diecezjalnym w Lublinie. Kolejnym etapem rozwoju parafii było ufundowanie murowanego kościoła przez hrabiego Anastazego Miączyńskiego jako podziękowanie dla Matki Boskiej za opiekę i szczęśliwy powrót z wyprawy wojennej przeciwko Turkom w 1648 roku. Przebudowę zakończono w 1723 roku.
Obecnie w pałacu znajdują się sale lekcyjne ZSRCKU w Kijanach oraz posterunek policji.

Według jednej z legend miejscowa ludność kijami przepędziła niegdyś najeźdźców tatarskich. By upamiętnić to wydarzenie wieś zyskała nazwę od owych kii.

1 komentarz:

  1. witajcie, jestem mieszkanka gminy Spiczyn i potrzebuje zdjecia Erazma Plewińskiego fundatora szkoły w Kijanach. prosze o kontakt 508757489 Joanna. z góry dziękuję

    OdpowiedzUsuń